Wedle nowych wyników badań, ekspozycja na stres może zwiększyć ryzyko wzrostu cukrzycy nie tylko u dorosłych, ale również u dzieci. Szwedzcy uczeni z Uniwersytetu w Linköping wykazali, iż traumatyczne wydarzenia istotnie wpływały na zdrowie małych chorych, m.in. aż 3-krotnie zwiększały ryzyko wzrostu cukrzycy rodzaju 1. Naukowcy szukali hipotez, które mogły wytłumaczyć tę rolę. Wedle jednej z myśli większy poziom lęku skutkuje obniżeniem wrażliwości na insulinę, wzrostem jej stężenia we krwi, a w konsekwencji przeciążeniem komórek beta umieszczonych w sercu wysepek trzustkowych, które są udział w tworzeniu insuliny i amyliny. Znajduje się także, że ciągły stres może deregulować czynność układu immunologicznego, na rezultacie czego dochodzi do ścierania komórek naszych (produkujących insulinę). Badacze podkreślają, że nie można ignorować wpływu lęku na rozwój cukrzycy, jednak związek tenże powinien być kłopotem dalszych badań i obserwacji (w tym epidemiologicznych). Naukowcy sugerują traktować stres psychologiczny jako jedyny z dodatkowych elementów ryzyka wzrostu tej choroby. Należy pamiętać, iż predyspozycje genetyczne odgrywają natomiast znacznie większą pracę w patogenezie cukrzycy aniżeli stres, ponieważ potrafią zwiększyć ryzyko rozwoju dolegliwości chociażby 12-krotnie.
Stres w pracy – etiologią cukrzycy?
W tych latach prowadzono również analizowania nad relacją pomiędzy postępem cukrzycy rodzaju 2 a stresem wynikającym z celów zawodowych. Uczeni z Instytutu Epidemiologii II Helmholtz Zentrum München są na stanowisku, iż tzw. „korporacyjny wyścig szczurów” wywiera zwłaszcza niekorzystny wpływ na organizm i stan zdrowia pracowników. Znajduje się, że to ważne obciążenie m.in. dla mięśnia sercowego oraz metabolizmu, które może zwiększać ryzyko zachorowania na cukrzycę rodzaju 2 aż o 45 proc. Związkiem pomiędzy stresem w pracy a ryzykiem rozwoju chorób cywilizacyjnych zajęli się także niemieccy naukowcy, Cornelia Huth i Karl-Heinz Ladwig. Badacze przeanalizowali dane ponad 5 tys. pracowników – uczestników analizowania populacyjnego MONICA/ KORA, u których na początku analizowania nie stwierdzono cukrzycy.
Obserwacje realizowano przez 13 lat – powszechnie kontrolowano stan ich zdrowia oraz stan lęku, który u ok. 20 proc. badanych oceniono jako wielki. Na podstawie analizy niemieccy badacze wysnuli wniosek, że stres w pracy najgorzej tolerują pracownicy, od których przełożeni potrzebują najwięcej, także obniżając ich decyzyjność. U 300 osób poddawanych badaniu rozwinęła się cukrzyca rodzaju 2, niezwiązana ze znanymi, epidemiologicznymi elementami ryzyka. Składa się, że można presja mogła przydać się do zachorowania.
Hormon lęku a cukrzyca
Część brytyjskich i szwajcarskich uczonych na łamach prestiżowego czasopisma „Proceedings of the National Academy of Sciences” opublikowała wyniki badań, wedle których u diabetyków występuje zdecydowanie większy stopień hormonu lęku (kortyzolu) i interleukiny-6 – cytokiny, która bardzo pobudza procesy zapalne. Osoby z cukrzycą rodzaju 2, poddane działaniu stresora, dłużej i trudniej dochodzą do poziomu organizmu sprzed ekspozycji na stres (monitorowano m.in. wartości ciśnienia tętniczego krwi, stężenie cholesterolu w osoczu oraz pracę serca).
