Elegancko wyglądające felgi aluminiowe można obejrzeć (i przymierzyć) w przymierzalniach. To specjalne placówki, które powstały w odpowiedzi na wiele różnych wątpliwości, nawiedzających osoby planujące w przyszłości zakup takich felg. Przymierzalnie felg aluminiowych gwarantują możliwość szybkiego „przymierzenia” mnóstwa różnych rodzajów felg do samochodu. Żeby móc zapoznać się z ofertą, trzeba będzie skorzystać z narzędzia tzw. konfiguratora. Po wypełnieniu pustych miejsc w oknie programu będzie można przejść do działania. Aplikacja zapyta na pewno o kolorystykę auta, ale będą też potrzebne dane na temat marki, modelu. Program dopasowuje w dalszej kolejności najlepsze felgi, które będą odpowiadały stylowi auta, korzystając z kilku zestawów „cech”: do wyboru są klasyczne, sportowe, eleganckie, modne. Obejrzeć można nie tylko główne kategorie felg, ale też wzory, jakie mogą się na nim znaleźć. Oczywiście nie chodzi o samo oglądanie felg tak jak robi się to w sklepie.

Felgi aluminiowe a przymierzalnia

Każdą propozycję z oferty można przymierzyć, czyli nanieść na model własnego samochodu. Dzięki temu widać, jak dodatek będzie prezentował się z każdej strony – oglądając to, unikniemy wpadek i problemów z zaakceptowaniem takiego wyglądu pojazdu. Możliwe jest dokładniejsze przyjrzenie się każdej z propozycji, żeby to zrobić, trzeba kliknąć na wybraną felgę i przeczytać informację, która pojawi się na ekranie. Klienci bardzo sobie cenią przymierzalnie felg aluminiowych i o wiele chętniej kupują samodzielnie felgi, mając do dyspozycji tak wygodne narzędzie. Bywa ono udostępniane przez ogromną większość punktów oferujących produkty do samochodu oraz sklepów motoryzacyjnych. Dzięki przymierzalni nie trzeba długo zastanawiać się nad wyborem najlepszych felg, gdyż efekt można po prostu zobaczyć. Konstrukcja i sens działania placówki przypominają miejsca, w których mierzy się ubrania, kapelusze czy jakiekolwiek dodatki w sklepach, stąd nazwa „przymierzalnia”. Niektórych ona śmieszy, ale trzeba przyznać, że jest trafiona w sedno.

W przedniej, centralnej oraz bocznej części głowy znajdują się trzy ośrodki mózgowe: Przedni – obejmuje życie rozumowe, a zatem to, co można ogarnąć umysłem; tylny – określa talenty oraz możliwości dostosowania się do środowiska; środkowy – obejmuje świat odczuć oraz jest dostępny za każde zmysły: smak, węch, wzrok, słuch oraz dotyk.

Schorzenia węchu – typy

Najprostszym podziałem schorzeń węchu (dysosmia) jest podział na schorzenia powonienia ilościowe oraz jakościowe.
Do schorzeń ilościowych zaliczamy:
1. anosmia czyli całkowity brak odczuwania zapachów, całkowita strata węchu;
2. hiposmia – częściowa strata powonienia;
3. hiperosmia to zbytnie odczuwanie zapachów tzn nadwrażliwość węchowa.
Do schorzeń jakościowych węchu zaliczamy:
1. parosmia – chory czuje zapachy niezgodne z rzeczywistością np. zapach świeżych cytrusów jest widziany jako zgnilizna;
2. kakosmia to ciągłe lub napadowe odczuwanie przykrego zapachu;
odczuwanie niebędących w rzeczywistości zapachów to tzw. omamy zapachowe czyli phantosomia, halucynacje węchowe są 3. powszechnie składową napadów padaczkowych;
agnosomia czyli całkowita strata możliwości rozpoznawania znajomych zapachów

Schorzenia i strata węchu – etiologie

Do etiologii utraty oraz pogorszenia węchu zaliczamy etiologie również neurologiczne jak oraz laryngologiczne. Niejednokrotnie
1. strata węchu (anosmia) czy zmęczenie powonienia (hiposmia) wywołane są przez:
2. zwężenia sklepienia węchowego oraz niedrożność nozdrzy tylnych (np. polipy nosa);
3. skrzywienie przegrody nosowej;
4. choroby wirusowe oraz bakteryjne (najczęstsza etiologia);
5. długa czy ostra niedrożność zatok przynosowych na tle alergicznym;
6. stłuczenie podstawy czaszki;
7. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
8. procesy nowotworowe delikatne oraz złośliwe (np. oponiak rynienki węchowej);
9. złamania blaszki sitowej z przerwaniem nitek węchowych;
10.tętniaki mózgu uciskające nerw węchowy;
11.cukrzyca;
12.choroba Alzheimera oraz dolegliwość Parkinsona;
13.leki np. na nadciśnienie oraz padaczkę i niektóre antybiotyki;
14.niedobór witamin oraz elementów mineralnych;
15.utrata węchu samoistna wynikająca z uszkodzenia nabłonka węchowego.

Schorzenia oraz strata węchu – leczenie

Podstawą leczenia schorzenia powonienia jest leczenie dolegliwości podstawowej oraz z tego zależy sposób leczenia. W wypadku guzów, polipów oraz różnych zmian rozrostowych niezbędne jest wykonanie operacji chirurgicznej w celu przywrócenia węchu, natomiast cierpiący, którzy są na brak węchu z względu uczuleniowych wad nosa pomocne bywa stosowanie hydrokortyzonu (glikokortykosteroid) oraz preparatów przeciwhistaminowych.

Schorzenia smaku – etiologie

Wśród najpopularniejszych bądź mogących doprowadzać do schorzeń odczuwania smaku wymienia się:
1. choroby górnych dróg oddechowych oraz ucha środkowego;
2. przebycie radioterapii w zakresie głowy czy szyi;
3. efekty uboczne zażywania pewnych preparatów (np. antybiotyków, preparatów przeciwhistaminowych lub leków zmniejszających wydzielanie kwasu solnego);
4. urazy głowy;
5. zaniedbania higieniczne dotyczące jamy ustnej;
6. schorzenia węchu;
7. powikłania zabiegów przeprowadzanych w zakresie nosa, uszu lub gardła.

Jonoforeza to zabieg, który polega na wprowadzeniu substancji aktywnych do głębszych warstw skóry siłami pola elektrycznego (za pomocą prądu stałego – galwanicznego). Zabieg jonoforezy jest bardzo pomocny w leczeniu bólu stawów i kręgosłupa, a także różnych stanach zapalnych. Kto powinien się zdecydować na jonoforezę?

Czym jest jonoforeza?

To zabieg elektroleczniczy, który wykorzystuje działanie prądu stałego. Prąd ten, wprowadza do tkanek jony substancji leczniczych, co wpływa zdrowotnie na organizm. Jony dostające się do organizmu tą drogą, kumulują się na granicy skóry właściwej i naskórka, a przy pomocy obiegu krwi zostają wprowadzone w głąb ustroju. Prąd przyczynia się do powstawania ciepła w tkankach, odżywiając je i poprawiając w ten sposób krążenie. Zabieg ten działa też przeciwzapalnie i resorpcyjnie. Do jonoforezy mogą być użyte wyłącznie takie związki chemiczne, które ulegają dysocjacji elektrolitycznej – rozpadowi cząsteczek na dodatnie i ujemne. Dzięki tej metodzie substancję leczniczą można wprowadzić w konkretny obszar chorobowy. Zapewnia to skrócenie procesu wchłaniania i zwiększenie efektywności działania leku.

Jonoforeza – zastosowanie

Jonoforeza kosmetyczna to bardzo krótki zabieg i trwa zwykle około 10 minut, a jego efekt jest zależny od rodzaju użytych substancji, ich stężenia oraz przeznaczenia, a także od ilości wykonanych zabiegów jonoforezy (zwykle konieczna jest seria ok. 10-15 zabiegów).Samo działanie prądu ma również znaczenie – przyczynia się do powstawania dużej ilości ciepła w tkankach, poprawy krążenia, co ma odżywczy wpływ na komórki oraz działa przeciwzapalnie. W zależności od tego, jaka elektroda jest elektrodą czynną w czasie jonoforezy, możemy samym prądem działać na poprawę napięcia mięśni lub wpływać na stan skóry z rumieniem, suchą skórą, widocznymi porami. W kosmetyce wykorzystuje się najczęściej jony miedzi, wapnia i cynku. Jonoforezę można wykonać na wiele sposobów. Rozróżnia się jonoforezę labilną i stabilną, miejscową i ogólną. W kosmetyce najczęściej stosuje się jonoforezę labilną, czyli ruchomą, w trakcie której elektrody czynne i bierne zmieniają względem siebie położenie. W jonoforezie stabilnej, czyli nieruchomej, wykorzystuje się specjalną elektrodę, zwaną półmaską. Obie elektrody układa się na wcześniej przygotowanym podkładzie. Elektroda czynna ułożona jest na podkładzie zanurzonym w wodzie z dodatkiem leku, który wprowadza się do skóry, zaś elektroda bierna – w samej wodzie. Zabieg kosmetyczny wykonuje się w 10-20 seriach seansów, codziennie lub co drugi dzień. Natężenie prądu jest takie, że odczucia towarzyszące zabiegowi przypominają mrowienie.

Jonoforeza w kosmetyce ma zastosowanie w leczeniu:
•rozszerzonych naczynek włosowatych;
•trądziku różowatego;
•trądziku pospolitego;
•zwiotczenia skóry;
•blizn;
•nadmiernego pocenia się;
•uczuleń;
•przebarwień skóry;
•zmarszczek.

Jonoforeza – wskazania

Jonoforeza powinna zostać wykonana, gdy pacjent skarży się na następujące dolegliwości:
•nerwobóle;
•polineuropatie;
•zespół bólowy w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa;
•artrozę;
•obwodowe porażenie;
•zaburzenie krążenia obwodowego;
•utrudniony zrost kostny.

Peeling twarzy to zabieg złuszczania naskórka za pomocą peelingu do twarzy zawierającego enzymy roślinne. Peeling enzymatyczny jest bardzo delikatny i szczególnie poleca się go do cery naczynkowej, wrażliwej i suchej, bo nie zawiera drobinek ścierających i nie powoduje mechanicznych podrażnień skóry, a złuszczanie martwych warstw naskórka następuje poprzez wpływ enzymów roślinnych na rozpuszczenie warstwy rogowej naskórka.

Jaki peeling do twarzy?

Istnieje kilka rodzajów peelingów do twarzy, które mają różne działanie i są przeznaczone do odmiennego rodzaju cery.
Podstawowy podział obejmuje:
•peelingi ziarniste, czyli takie, które usuwają martwy naskórek za pomocą drobinek, którymi mogą być: zmielone łupiny orzechów, pestki owoców, sól z Morza Martwego;
•peelingi enzymatyczne – złuszczanie martwych warstw naskórka następuje poprzez rozpuszczenie połączeń pomiędzy komórkami warstwy rogowej występujących w naskórku.
Inne rodzaje peelingu powierzchniowego, to:
•brushing – złuszczanie naskórka następuje za pomocą specjalnych szczoteczek;
•peel-of – peeling do twarzy w formie maseczki, którą nakładamy na skórę, a po zastygnięciu jest ona ściągana jako jednolita błona.
Rodzaje peelingu głębokiego:
•peeling ziołowy – metoda ta polega na nałożeniu na twarz specjalnej mieszanki ziołowej i przykryciu jej kompresem. Ten rodzaj peelingu sprawdza się szczególnie u osób z bliznami potrądzikowymi;
•mikrodermabrazja – ta metoda polega na zastosowaniu odpowiedniego aparatu, który ma w swoim składzie specjalne końcówki (kryształki) usuwające stare komórki naskórka.

Działanie peelingu enzymatycznego

Działanie tego rodzaju peelingu opiera się złuszczającym działaniu papainy i bromelainy – dwóch enzymów roślinnych. Dzięki nim możliwe jest usunięcie obumarłego fragmentu naskórka. Wykonanie peelingu enzymatycznego powoduje, że cera staje się wygładzona i nabiera zdrowego kolorytu. Wielu osobom peeling enzymatyczny do twarzy przypomina maseczkę, gdyż ma podobną konsystencję i nie zawiera drobinek ścierających. Stosowanie peelingu enzymatycznego jest bardziej podobne do nakładania maseczki niż do stosowania zwykłego peelingu. Należy go bowiem nałożyć na twarz i zmyć po czasie, jaki napisany jest na opakowaniu. Peeling enzymatyczny do doskonała alternatywa dla osób z delikatną cerą. Nie powoduje pękania naczynek, tak jak to może się zdarzyć w przypadku stosowania peelingu ziarnistego. Dlatego też stosuje się peeling enzymatyczny do cery naczynkowej. Peeling enzymatyczny można wykonywać w profesjonalnym gabinecie kosmetycznym bądź w domu. Produkt ten jest wskazany szczególnie, jeżeli masz problemy z cerą i skłonności do występowania zaczerwienień twarzy po stosowaniu różnych preparatów pielęgnacyjnych. Co prawda, peeling enzymatyczny jest łagodny i w głównej mierze oparty o składniki roślinne, jednak niekiedy skóra wrażliwa może reagować podrażnieniem. Nie należy się tym zbytnio przejmować. Po kilku godzinach, zaczerwienienia na twarzy ustępują i nie ma po nich żadnego znaku.